پاورپوینت کتاب معانی و بیان دارای 155 اسلاید می باشد . جهت دانلود فایل پاورپوینت بر روی گزینه خرید انتهای متن کلیک نموده و پس از وارد نمودن آدرس ایمیل و کلیک بر روی گزینه خرید به درگاه بانک متصل شده و از کلیه کارت های بانکی عضو شتاب قادر به پرداخت و تهیه آن می باشید. بلافاصله پس از پرداخت لینک دانلود فایل پاورپوینت در اختیارتان قرار می گیرد و می توانید آن را دانلود نمایید . ضمناً همان لحظه لینک دانلود فایل نیز به آدرس ایمیل  شما ارسال می گردد.

همچنین در صورت تهیه فایل پاورپوینت مربوطه و مناسب نبودن فایل با اعلام شماره کارت بانکی و آدرس ایمیلی که در سایت ثبت نموده اید مبلغ پرداختی حداکثر ۲۴ ساعت بعد برگشت داده می شود.

بزرگوارانی که به صورت انلاین قادر به تهیه فایل پاورپوینت نمی باشند می توانند عنوان فایل پاورپوینت درخواستی را  به همراه آدرس ایمیل و شماره همراه خود را به ایمیل bankmaghalehir@gmail.com ارسال نمایند تا فایل پاورپوینت از طریق ایمیل یا تلگرام برای آنها ارسال گردد و پس از آن هزینه را کارت به کارت به حساب ما واریز نمایند.

فهرست مطالب

كلیات

مجاز

تشبیه

استعاره

استعاره گونه ها

كنایه

خاتمه در علم بیان

توضیح سبك ادبی

سبك ادبی نگرشی احساسی و مخیل ( خیال انگیز) به جهان درون و بیرون است كه با زبانی احساسی (عاطفی) و مخیل ( تصویری) همراه است. در چنین زبانی معمولاً واژه ها و جملات در معنای عادی و اصلی خود به كار نمی روند مثلاً نظامی «نرگس» را به عنوان اسمی از برای ستاره به كار برده است؛ به جای خورشید نیز «گل زرد» گفته است:

هزاران نرگس از چرخ جهان گرد

فرو شد تا برآمد یك گل زرد

توضیح موضوع علم بیان

موضوع علم بیان بحث و بررسی تصویرهای شاعرانه است. در قدیم بررسی این تصویرها را در چهار مقوله مجاز و تشبیه و استعاره و كنایه محدود كرده بودند، اما امروزه تصویرهای دیگری از قبیل: سمبل، اسطوره، صورت نوعی و … در علم بیان مطرح است.

تعریف علم بیان

علم بیان ایراد معنای واحد به طرق مختلف است. مشروط بر این كه اختلاف آن طرق ( شیوه های مختلف گفتار) مبتنی بر تخییل باشد، یعنی لغات و عبارات به لحاظ خیال انگیزی نسبت به هم متفاوت باشند. مثلاً به جای « صورت او زیباست» می توانیم بگوئیم: چهرۀ او مثل ماه است.

توضیح ادای معنای واحد به طرق مختلف

ادبیات دنیای ادای یك معنی به انحای مختلف است مشروط بر آن كه آن اداها مخیّل باشند یعنی یك معنی را می توان به شیوه های مختلف خیال برانگیز گفت. مثال:

در طلوع خورشید:

سحر چون خسرو خاور علم بر كوهساران زد

( مراد از خسرو خاور، خورشید است )

ذكر فایده علم بیان

آشنایی با شیوه های مختلف ادای معنای واحد و ابزارهای مختلف نقاشی در زبان و اینكه چگونه باید مراد شاعران را از واژه ها و عباراتی كه در معنای اصلی خود به كار نرفته اند دریافت؟

شناخت قرینه و اقسام آن

قرینه نشانه و علامت كاربرد لفظ در معنای غیر حقیقی آنست. مثلاً ملك الشعراء بهار در شعری به جای هواپیما، عقاب گفته است اما به عنوان قرینه، لفظ «آهنین» را آورده است.

قرینه بر دو قسم است: لفظی و معنوی

قرینه لفظی: دلالت می كند بر این كه واژه یی از كلام در معنای دیگری به كار رفته است. مانند «آهنین» در مثال پیشین.

قرینه معنوی یا حالی: فحوای كلام و شرایط و اوضاع و احوال است كه به حكم عقل خواننده را به معنای ثانوی رهنمون می شود. مثلاً كسی می گوید: چه رفیق خوبی ؛در حالی كه با توجه به اوضاع و احوال مقصود او رفیق بد است.

توضیح متدولوژی ادبیات

از آنجا كه هر علم معیار و محك و روش و به اصطلاح متدولوژی (روش شناسی) خاصی دارد كه آن علم را بدان وسیله می سنجند، متدولوژی ادبیات و معیار سنجش ضعف و قوت ادبیات علم بیان است و می توان گفت علم بیان دستور زبان ادبیات است.

تعریف مجاز

كاربرد واژه است در معنای غیر حقیقی آن اما اولاً باید قرینه یی به دست داد تا مقصود آن فهمیده شود و ثانیاً باید بین معنای اولی (حقیقی) و ثانوی (مجازی) لغت رابطه یی وجود داشته باشد. در علم بیان به این رابطه «علاقه» می گویند. قدما مجاز را به شرعی و عرفی و عقلی و لغوی تقسیم كرده بودند.

توضیح علائق مجاز با ذكر مثال

علائق مهمی كه در مجاز لغوی مطرح است بدین شرح است:

1- علاقۀ كلیت و جزئیت

بتوان كل را در معنی جزء یا جزء را در معنی كل به كار برد.

الف- ذكر كل و ارادۀ جزء ، مثال: سرم درد می كند، كه مراد جزئی از سر مثلاً شقیقه است.

ب- ذكر جزء و اراده كل ، مثال: به سورۀ فاتحه، الحمد می گویند حال آن كه الحمد جزوی از آن است.

2- علاقۀ حال و محل یا ظرف و مظروف

استعمال جای و جایگیر به جای هم

الف- ذكر محل و اراده حال ؛ مثال: شهری به استقبال او رفت : یعنی مردم شهر

ب- ذكر حال و اراده محل ؛ مثال: فلانی را چائی به دست دیدم: یعنی فنجان چای

3- علاقۀ لازمیت و ملزومیت

به كار بردن لازم و ملزومی به جای یگدیگر

مثال: آتش مرا گرم كرد: یعنی حرارت آتش.

راه می بینم در ظلمت، من پر از فانوسم. (سهراب سپهری) یعنی من پر از نور و روشنی هستم.

4- علاقۀ سببیت یا علت و معلولی

به كار بردن كننده و كنش به جای یكدیگر

الف: ذكر سبب (علت) و ارادۀ مسبب (معلول)  مثال: او قلم خوبی دارد : یعنی نوشتۀ خوبی دارد.

ب- ذكر مسبَّب (معلول، كنش) و ارادۀ مسبِّب (باعث، كننده) مثال: آب را ببند : یعنی شیر آب را ببند.

5- علاقۀ عموم و خصوص

ذكر خاص و ارادۀ عام و یا بر عكس

الف: ذكر خاص و ارادۀ عام؛ مثال:

كدخدای زمانه چاكر او       خواجۀ روزگار قنبر او

كه مراد از قنبر كه اسم خاص (بندۀ حضرت علی «ع») است در اینجا مطلق چاكر و بنده است.

ب- ذكر عام و ارادۀ خاص؛ مثال: پیغمبر فرموده است : كه مراد پیغمبر اسلام (ص) است.

6- علاقۀ ماكان و مایكون

ما كان یعنی آن چه بود و ما یكون یعنی آن چه خواهد بود.

الف: ما كان

اسم و حال و صفت سابق كسی یا چیزی را بگوئیم و حال و وضع كنونی او را اراده كنیم. مثلاً به انسان، خاك یا مشتی آب و گل بگوئیم.

ب- ما یكون

اسم و حال و صفت آتی كسی یا چیزی را بگوئیم و حال و وضع كنونی او را اراده كنیم. چنان كه گاهی به دانشجوی طب، دكتر و به ستوان، سروان خطاب می كنند.

7- علاقۀ جنس

جنس چیزی را بگویند و خود آن چیز را اراده كنند و این از فروع مجاز به علاقۀ ما كان است. مانند اطلاق زر و سیم به دینار و درهم یا تخته به تابوت.

8- علاقۀ صفت و موصوف یا مضاف و مضافٌ الیه

الف- صفت جانشین موصوف محذوف می شود، یعنی موصوف را حذف می كنند و صفت را به جای آن به كار می برند. مثلاً مصطفی به معنی برگزیده كه در اصل صفت پیغمبر اسلام است به عنوان اسم او به كار می رود.

ب- مضافٌ الیه به جای تمام اضافه (مضاف و مضافٌ الیه) به كار می رود:

ناصحم گفت كه جز غم چه هنر دارد عشق؟

گفتم ای خواجۀ عاقل هنری بهتر از این؟

كه غم به معنی ایجاد غم است.

9- علاقۀ مجاورت

واژه یی به سبب مجاورت به جای واژۀ دیگری به كار رود مثل اطلاق عرب به ایرانی در محاورات برخی از مردم غرب.

10- علاقۀ قوم و خویشی

چنان كه در مقام اظهار محبت، پدر به پسر خود پدر، و دائی به خواهر زادۀ خود دائی می گوید.

11- علاقۀ تضاد

به این معنی كه واژه یی را درست در معنی ضد آن به كار برند و مثلاً به جای افتضاح بگویند: عالی، و به جای بد اقبالی بگویند: مژده

تضاد كامل را قدما از مقولۀ شباهت محسوب كرده و به این گونه مجاز، استعارۀ تهكّمیه می گفته اند.

12- علاقۀ شباهت

واژه یی را به مناسبت شباهت به جای واژۀ دیگر به كار برند، مثلاً به جای چشم، نرگس و به جای خورشید، گل زرد گویند.

این نوع مجاز مهم ترین نوع مجاز در ادبیات است و به آن مجاز بالاستعاره و به تخفیف استعاره گویند.

توضیح مجاز مركب

پاورپوینت مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.